برنامه بوي عيدي نمره قبولي از مردم گرفت
تاریخ انتشار: ۱۲ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۷۷۰۳۵۵
خبرگزاري آريا - برنامه بوي عيدي در بين برنامه هاي نوروزي تلويزيون نه تنها مردم را سرگرم کرد، بلکه نمره قبولي از آنها گرفت.
يکي از برنامه هاي ويژه ايام نوروز که مي تواند نظر مخاطبان ميليوني را به رسانه ملي جلب کند، ويژه برنامه هاي سرگرم کننده و نشاط آفرين است.
در ميان برنامه هاي نوروز 96 سيما يک برنامه توانست با بهره گيري از فضاي مناسب از اجرا و ارتباط خوب با مخاطب نمره قبولي بگيرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بوي عيدي ويژه برنامه اي است ضمن رعايت اصولي برنامه سازي مردمي و استفاده درست از فضاسازي هاي همسو با مضامين برنامه از طريق ارائه يکسري آيتم هاي مخاطب پسند از جمله برگزاري مسابقات نشاط آفرين ميان هنرمندان و ورزشکاران توجه بينندگان را جلب کند.
البته اين برنامه مي توانست در ابعاد متنوع تر و با توجه به سنت هاي نوروزي و ايام ديد و بازديد اين مهم را به گونه اي در بطن و حاشيه آيتم هاي خود جاي بدهد، ولي با اين همه به دليل اجراي خوب، طراحي سوالات مناسب و هماهنگي پرتحرک نيان اجراکنندگان و مهمانان با نظر و نگاه مساعد خانواده ها همراه شود و اين نشان مي دهد تهيه کننده به خوبي اين مسير را هدايت کرده است.
صرف سرگرم سازي گرچه مي تواند در توفيق يک برنامه نقش مهم داشته باشد، ولي چنانچه سرگرم سازي همراه با آموزش، نشاط و اميد آفريني باشد، مي تواند ميان بينندگان سيما و تلويزيون آشتي مستمر برقرار کند. کاري که بوي عيدي در مجموع توانست در انجام آن به توفيق نسبي برسد.
گزينش مهمانان و ترکيب جذاب آنها و طرح سوالاهايي برگرفته از بازي هاي ملي و سنتي در توليد و ارائه بازي هاي نمايشي از برنامه و توفيق آم سهم ارزشمندي داشت به گونه اي که هيجان هاي ايجاد شده و رقابت هاي سالم دوستانه ميان مهمانان باعث شد تا بينندگان هم از طريق همذات پنداري خود را در ميان مردم احساس کنند و اين نکته مهم مديون نگاه حرفه اي برنامه سازان و توليدکنندگان بوي عيدي است.
با توجه به ضعف هايي که در بخش هاي برنامه سازي و گاه توليد مجموعه هاي تلويزيوني به چشم مي خورد، رسانه ملي مي تواند با باز کردن فضايي ويژه براي توليد برنامه هايي مشابه بوي عيدي مخاطبان را به سمت سيما کشانده و از حضور پررنگ مخاطبان برنامه هاي ماهواره اي بکاهد.
توفيق بوي عيدي نشان مي دهد رسانه ملي عليرغم همه کمبودهاي مادي و ناهماهنگي موجود مي تواند با ياري برنامه سازان حرفه اي برنامه هاي خوب و ديدني توليد کند زيرا نياز اصلي مردم اميد، نشاط و سرگرمي است.
جبار آذين - مدرس دانشگاه، منتقد و کارشناس سينما و تلويزيون
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۷۷۰۳۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«پنجاه به دَر» قزوینی‌ها چگونه مدارس را تعطیل کرد؟ (+عکس)
امروز پنجاهمین روزِ بهار است؛ روزی همزمان با آیینِ «پنجاه به درَ» قزوینی‌ها؛ آیینی کهن که حتی برگزاری آن بهانه‌ای برای تعطیلی مدارس شهر می‌شود!
به گزارش ایسنا، مناسبت‌ها و آیین‌های متعددی در تقویم ایرانِ باستان وجود دارد که برخی از آنها تنها مربوط به منطقه جغرافیایی خاصی است. با این وجود از تعدادی از آنها تنها یک نام باقی مانده است و یا به شکل محدود برگزار می‌شوند؛ البته داستانِ «پنجاه به درَ» برای قزوینی‌ها متفاوت است تا جایی که آموزش و پرورش این استان، طی اطلاعیه‌ای اعلام می‌کند که مدارس این شهر در نوبت عصر تعطیل است تا خانواده‌ها بتوانند در آیینِ «پنجاه به درَ» شرکت کنند. اقدامی قابل تامل آنهم در شرایطی که یا برخی از این آیین و رسوم کهن در حال فراموشی است و یا مناسبت‌های وارداتی درحال جایگزینی با آنها هستند.
وابستگی جشن‌های ایرانی با امور روزمره ایرانیانِ باستان غیرقابل انکار است. در واقع مردم اتفاقاتی را واسطه برگزاری جشن‌ها و آیین‌هایی می‌کردند که زندگی روزمره‌شان با آنها گره خورده بود؛ از جمله آنها می‌توان به امور مرتبط با کشاورزی اشاره کرد؛ آیین‌هایی برای شکرگزاری نعمت‌های پروردگار برای رُستنی‌های زمین و یا درخواست و دعا برای موضوعات مرتبط با آن.
«پنجاه‌به‌دَر» مراسم برای شکرگزاری بارش‌های بهاری و یا باران‌خواهی در سال‌های کم بارِش در شهر قزوین است که از دیرباز تا همین امروز در پنجاهمین روز بهار، یعنی ۱۹ اردیبهشت ماه در محل مصلی قدیمی شهر برگزار می‌شود. این مصلی میان باغات سنتی شهر قرار دارد.
هرچند که سال گذشته تبدیل محل برگزای این آیین به پارکینگ، اجرای مراسم را تا روزهای منتهی به آن در شرایطی بلاتکلیفی قرار داده بود اما به نظر می‌رسد در سال جاری با توجه به همکاری آموزش و پرورش با مردم برای شرکت حداکثری در این آیین، مشکلات برگزاری مراسم به حداقل رسیده باشد.
آیین «پنجاه به دَر» که در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس ایران به ثبت رسیده است؛ به گفته برخی در گذشته به شکل جدی‌تر توسط زنان برگزار می‌شده است؛ هرچند درحال حاضر برگزاری آن جز در یک بخش تفاوتی میان زنان و مردان ندارد.
درگذشته مردم در پنجاهمین روز بهار با همسایه‌ها و آشنایان از خانه بیرون می‌آمدند و به مصلی می‌رفتند. با توجه به اینکه آب‌انباری قدیمی در این قسمت وجود داشت، در صورتی که در آن سال باران کمی باریده بود و احتمال خشکسالی می‌رفت، آنها روی بامِ آب‌انبار به نیت باران‌خواهی، دو رکعت نماز حاجت می‌خواندند و از خداوند تَرسالی طلب می‌کردند.
از سوی دیگر اگر بارش باران را تا آن زمان کافی می‌دانستند، نماز شکر به‌جا می‌آوردند. زنان پس از خواندن نماز مجددا وضو می‌گرفتند و چند قطعه سنگ برمی‌داشتند و به نیت برآورده‌شدن خواسته و حاجتی که داشتند، این سنگ‌ها را بر سردر و دیواره آجری آب‌انبار می‌چسباندند. به اعتقاد آنها اگر سنگ‌ها به سردر، یا دیواره آب‌انبار می‌چسبید، خواسته و حاجت آنها به‌زودی برآورده می‌شد.
بعد از برگزاری این مراسم، آنها در «پنجاه به دَر» نان و ماست و یا آش‌رشته در میان حاظران در این مراسم تقسیم می‌کردند؛ البته پخش کردن نذری‌های دیگری مانند نان و پنیر، آجیل مشکل‌گشا، شیرینی‌های باقی‌مانده از سفره نوروز و میان‌وعده قزوینی «دُیماج» نیز به مرور رواج یافته است. دُیماج پیش‌غذایی محلی با مخلوطی از نان خردشده، پنیر، سبزی، گردو، کشمش و سیر است.
هرچند نیت و برخی کارهایی که مردم در «پنجاه به دَر» انجام می‌دهند با «سیزده به‌در» متفاوت است اما در نهایت این رسمِ ایرانی هم بهانه‌ای برای دور هم جمع شدن افراد و گذراندن اوقاتی خوش کنار یکدیگر می‌شود.
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد